شوت در بسکتبال

شوت در بسکتبال

مهم ترین تکنیک فردی هر بسکتبالیست،شوت می باشد!

بسکتبال روز دنیا بر مبنای شوت می باشد، تیمهایی حرف اول را می زنند که از بازیکنان شوتزن خوبی برخوردار باشند.

بازیکنان شوتزن بازی بسکتبال را اصطلاحا باز می کنند،آن ها می توانند بعنوان بهترین تمام کننده ها در نزد مربی جایگاه ویژه ای داشته باشند.

یک بازیکن بسکتبال باید بتواند هم شوت 1 امتیازی و هم شوت 2 امتیازی و هم شوت 3 امتیازی خوبی داشته باشد.

در بسکتبال امروز تمام بازیکن ها قادرند تا به راحتی شوت 3 امتیازی بزنند، حتی بازیکنان زیر حلقه یعنی موقعیت های 4 و 5 که امروزه به راحتی تا پشت خط 3 امتیازی می آیند و شوت خود را پرتاب می کنند.

پس اگر شما به عنوان یک بازیکن بسکتبال مجهز به سلاح شوت باشید در هر تیمی جایگاه ویژه ای خواهید داشت.

اشتباه اصلی در تمرین شوت:

سوال اکثر بازیکنان این است که در تمرین شوت های من بی نظیره! اما نمیدونم چرا در بازی انگار نه انگار…

پاسخ این است که تمرین شوت زدن شما شبیه مسابقه نیست.

ببینید اکثر بازیکنان برای تمرین شوت 1 نقطه را انتخاب می کنند و 100 تا 200 شوت شاید هم 1000 شوت بزنند،آیا واقعا در بازی بسکتبال این اتفاق می افتد؟

بله اما فقط در 10 درصد مواقع یعنی زمانیکه مدافع از ما کاملا فاصله دارد و ما در موقعیت شوت باز(open shoot) قرار گرفته ایم…

پس اینکه 1000 شوت ثابت بزنیم کاملا اشتباه است.

حالا بریم سراغ راه حل، ابتدا باید بدانیم 3 حالت اصلی در بازی وجود دارد.

سه حالت اصلی شوت :

حالت 1: شوت روی دریبل، در حال دریبل زدن هستیم،مدافع رو به روی ما قرار دارد و میخواهیم شوت بزنیم.

حالت 2: با یک برش سریع خود را آزاد می کنیم و بعد دریافت و شوت انجام می دهیم.(catch and shoot)

حالت 3: در موقعیت کاملا آزاد قرار گرفته ایم و شوت می زنیم.

حالا باید سه حالت بالا را تمرین کنیم،در ادامه به توضیح 3 حالت بالا می پردازیم.

یه پیشنهاد ویژه :

میدونستی بسکتبال روز دنیا بر پایه ی شوته! با دوره VIP شوت تمام ترفندها،ریزه کاری ها و نکات شوت رو فقط و فقط در 20 جلسه آموزش ببین

نکته!شوت زدن در حالت ایستا یکی از انواع تمرین شوت می باشد،حال آنکه ما باید شوت زدن خود را به صورت کاملا پویا تمرین کنیم.

حالت1: شوت روی دریبل

در حال دریبل زدن هستیم،مدافع رو به روی ما قرار دارد و میخواهیم شوت بزنیم.

این حالت سختترین نوع شوت زدن است چون اگر کوچکترین خطایی رخ دهد و شما توپ را چند ثانیه دیرتر جمع و شوت کنید،مدافع با یک پای دفاع سریع و پرش(close-out contest) توپ شما را می تواند بلاک کند.

راه حل 1: شما باید سرعت جمع کردن توپ خود را افزایش دهید.(سرعت جمع کردن توپ یعنی اینکه توپ را از حالت دریبل در کوتاهترین زمان ممکن به حالت شوت منتقل کنید و شوت بزنید.)

راه حل 2: دریبل step back می تواند بهترین نوع دریبل جهت مدیریت فاصله شما با دفاع باشد و فضای خوبی برای شوت شما ایجاد کند. در دریبل step back با یک دریبل و پرش به عقب با کمک پای جلوتر،با مدافع فاصله ایجاد می کنیم.جستجو کلید واژه(how to master step back!) به شما دید بهتری می دهد.

حالت 2: شوت بعد از برش

با یک برش سریع خود را آزاد می کنیم و بعد از دریافت توپ پرتاب را انجام می دهیم.

این حالت از حالت اول ساده تر است،اما باید بدانیم توقف ما باید سریع بوده و در حالت آماده شوت(shoot pocket) توپ را دریافت کنیم.

زمانیکه ما حالت آماده شوت بدون توپ را داریم،سریع تر می توانیم توپ را به سمت حلقه رها کنیم.

اما اگر بخواهیم توپ را دریافت و سپس حالت دستهای خود را درست کنیم،ما زمان را از دست داده ایم و دفاع می رسد.

توجه کنید!زمانیکه از گوشه ها حرکت می کنید و میخواهید توپ را دریافت کنید باید از توقف 2 زمانه استفاده کنید،چون که توقف 2 زمانه،همزمان با دریافت جهت بدن شما را رو به حلقه قرار می دهد.

توقف 2 زمانه:روی پای دورتر از حلقه پرش می کنیم و روی پای نزدیکتر به حلقه فرود می آییم.

توقف 1 زمانه:مناسب مسیرهای مستقیم به حلقه می باشد.

حالت3: موقعیت های کاملا آزاد

زمانیکه هیچ مدافعی مقابل ما قرار ندارد و یک فضای باز برای شوت داریم.

درست است که این حالت ساده ترین حالت شوت است، اما به تمرکز بالایی نیاز دارد.

از تمرین پرتاب آزاد هم غافل نشوید.

پیشنهاد من این است که همیشه در آخر تمرین زمانیکه بیشتر بازیکنان به منزل می روند،50 پرتاب آزاد انجام دهید،نتیجه شگفت انگیز خواهد بود.